تأثیر ۱۲ هفته فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر dheas، ۱۷۰h-progestrone، تعداد فولیکول ها و وضعیت قاعدگی زنان مبتلا به سندروم تخمدان های پلی کیستیک (pcos)

مقدمه: تغییر سبک زندگی راهکاری مؤثر برای درمان pcos می باشد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر 12 هفته فعالیت ورزشی بر مقادیر دهیدرواپی آندروسترون سولفات و 17-هیدروکسی پروژسترون، تعداد فولیکول ها و وضعیت قاعدگی زنان مبتلا به سندروم تخمدان های پلی کیستیک (pcos) بود. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 40 بیمار مبتلا به pcos لاغر (bmi<20) و چاق (bmi>25) به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. قبل و بعد از مداخله (12هفته، 3 جلسه در هفته با شدت 85-60 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 30-25 دقیقه فعالیت ورزشی هوازی)، دهیدرواپی آندرسترون سولفات (به روش کمیلوایمسانس)، 17-بتاپروژسترون (الایزا)، تعداد فولیکول ها (سونوگرافی) و وضعیت قاعدگی (پرسشنامه) اندازه گیری شدند. نتایج: کاهش مقادیر dheaso4 و 17oh-progestron پس از فعالیت ورزشی تنها در گروه چاق معنی دار بود (023/0=p و 0001/0>p). تعداد فولیکول های تخمدان های راست و چپ در هر دو گروه لاغر و چاق پس از فعالیت ورزشی کاهش معنی داری داشته است (راست؛ 019/0=p، 041/0=p و چپ؛ 005/0=p، 008/0=p). بهبود وضعیت قاعدگی در هر دو گروه زنان چاق و لاغر پس از مداخله مشاهده شده است (028/0=p و 0001/0>p). وزن بدن گروه چاق پس از مداخله کاهش معنی داری داشته است (0001/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد، یک دوره فعالیت ورزشی با کاهش وزن بدن در زنان چاق می تواند موجب کاهش dheas و 17oh-progestron شود. به علاوه، فعالیت ورزشی باعث بهبود وضعیت قاعدگی و کاهش فولیکول های تخمدان ها در هر دو گروه زنان لاغر و چاق می شود.